Postoje pamięci

W znacznym stopniu autobiograficzna historia dziewczynki z prowincjonalnego, polskiego miasteczka, opowiadająca o przedwojennym dzieciństwie i polskich reliktach tamtej epoki. Prowadzi czytelnika wraz z bohaterką w powojenny świat, jest to jednakowoż świat przede wszystkim indywidualny. Klasyczna opowieść inicjacyjna przeradza się stopniowo w powieść wychowawczą, pisaną konsekwentnie z punktu widzenia młodej bohaterki. U końca jej drogi znajduje się miasto, uczelnia, nowe cele... Dzisiaj można ją czytać poprzez biografię poetki. Biografię, w tekście, otwartą, bo kończącą się zdaniem: i żyła długo i szczęśliwie...