Kotka Brygidy

Akacja, okupacja, kolacja, kapitulacja powtarza w kółko mała Helena, skacząc przez skakankę, dumna z nowo zapamiętanych słów. A potem zakłada opaskę z niebieską gwiazdą, która pasuje jej do płaszczyka (prezent od chłopca z sąsiedztwa). To czarodziejska opaska. Tomek mówi, że kto ją nosi, widzi to, czego inni nie widzą. Sąsiedzi znikają, przenoszą się do getta. Siostra pana Kamila zostawia Helenie na przechowanie swoją kotkę-bez-imienia. Kotka na zawsze pozostanie Kotką Brygidy. Ten żywy depozyt w istocie jest metaforą pamięcią? winą? świadkiem? () Autorka wyróżniona za mistrzowski opis okupacji z perspektywy dziecka opowiedzianej szeregiem żywych obrazów smakami, zapachami, strachem Zapis przeczuć i domysłów dziecięca chaotyczna układanka, sumująca się w panoptikum wojenne.