Po zdradzie męża Monika łaknie normalności. Wyjeżdża do Irlandii, by skryć się pod skrzydłami kochającej siostry. Miasteczko Dunshaughlin to oaza spokoju, jednakże położona na przedmieściach kamienna budowla od pierwszych chwil działa na wyobraźnię Moniki. Senna mieścina pod Dublinem ma swoją mroczną przeszłość sięgającą lat czterdziestych XIX w. Tajemnicze zabudowania, to nic innego jak pozostałość po obozie katorżniczej pracy z tamtych lat. Opowiedziana jednocześnie wstrząsająca historia Marii OBrien, która rozgrywa się w okresie Wielkiego Głodu, ukazuje, z jakimi dramatami przyszło wtedy mierzyć się ludziom. Żonom i matkom, mężom i ojcom. A przecież byli tacy jak my. Też głodni życia. Głodni miłości. I głodni naprawdę.
Autorka serwuje nam historię, obok której nie można przejść obojętnie. Wciąga, intryguje, wzrusza do łez. Tej książki nie da się odłożyć nawet na moment.
Polecam! Edyta Świętek - pisarka
Za wielkim dramatem mas stoją zwykle równie wielkie dramaty jednostek. Co łączy Marię OBrien - Irlandkę zmagającą się z tragedią Wielkiego Głodu i Monikę - Polkę, która rozpoczyna nowe życie w Irlandii? Tego dowiecie się z tej poruszającej historii.
Ałbena Grabowska - pisarka