Trzy pozytywistyczne nowele Elizy Orzeszkowej zebrane w tym zbiorze należą do kanonu literatury polskiej. Zostały one napisane zgodnie z charakterystycznym dla epoki przekonaniem, że praca pisarska powinna łączyć się z pracą u podstaw nad wykształceniem i moralną odnową Polaków. A B C opowiada o misji domowego nauczania i walki z germanizacją, jaką podjęła młoda dziewczyna, Joanna Lipska. Dobra pani obnaża fenomen fałszywej filantropii, pokazując, że dobroczynność może być połączona z interesownością i przedmiotowym traktowaniem osób potrzebujących pomocy. Z kolei Legenda o Janie i Cecylii odwołuje do wartości rodzinnych i do roli, jaką dla utrzymania więzi ma przekazywane z pokolenia na pokolenie wspomnienie o przodkach i o czasach rodzinnej świetności. Lektura dla klasy V