Monografia jednej z najsłynniejszych bitew morskich starożytności, która zadecydowała o zwycięstwie Oktawiana nad Antoniuszem w walce o władzę w imperium rzymskim. W kluczowym momencie Kleopatra opuściła pole bitwy, a w ślad za ukochaną uciekł Antoniusz. Bitwa zakończyła okres wojen domowych w państwie rzymskim. Całą władzę przejął Oktawian. Z historią bitwy splótł się jeden z najsłynniejszych romansów starożytności. Atakujące liburny wpadały na wystające z burt linie wioseł i ? miażdżąc je ? unieruchamiały przeciwników lub wydatnie zmniejszały ich prędkość. W tym czasie łucznicy Antoniusza prowadzili ostrzał z wyższego poziomu pokładów, a marynarze i legioniści ciskali za burtę kamienie i pojemniki z płonącą smołą lub węglem drzewnym. Te natomiast, lądując na przepływających w dole niższych okrętach, siały śmierć, zamieszanie i wzniecały pierwsze pożary. Jednak cezarianie i na to znaleźli sposób. Oto ich jednostki zaczęły szturmować poszczególne okręty przeciwnika wspólnie, w grupach po trzy-cztery, dzięki czemu wysiłek obrońców uległ rozdrobnieniu, a ostrzał liburn osłabł.