Wojna między Chile a Peru i Boliwią, zwana też często wojną o saletrę lub wojną o Pacyfik, była drugim co do wielkości, po wojnie paragwajskiej, konfliktem zbrojnym, jaki miał miejsce w drugiej połowie XIX wieku w Ameryce Południowej. Jego skutki chociażby utrata wybrzeża morskiego przez Boliwię odczuwalne są po dziś dzień.
Konflikt ten został w literaturze polskiej niemal całkowicie pominięty. Rodzimi autorzy, jeśli już o nim pisali, koncentrowali się na ogół na działaniach morskich (np. Panowie P. Olender czy też J. Gozdawa-Gołębiowski). Działania lądowe były natomiast przedstawione w ogromnym skrócie.
Autor niniejszej pracy postarał się przedstawić Czytelnikowi całkowity przebieg tej wojny. Tak więc, obok opisu działań flot państw walczących mających niewątpliwie ogromne znaczenie, znajdzie tu Czytelnik obszerny opis sił zbrojnych stron, jak i przebiegu działań na lądzie. Zasadnicza część pracy obejmuje okres wojny regularnej trwającej w latach 18791881, od zajęcia Antofagasty do zdobycia przez Chilijczyków stolicy Peru. W ostatnim rozdziale Autor przedstawił zarys działań wojennych mających miejsce na terytorium Peru od upadku Limy do podpisania traktatu w Ancón w 1883 roku.
Próbując przybliżyć polskiemu Czytelnikowi ten bądź co bądź egzotyczny temat, Autor napotkał szereg problemów, z którymi usiłował sobie poradzić. Z jakim skutkiem? Ocenę pozostawiam Wam, szanowni Czytelnicy.