Mocne, płynne i precyzyjne tłumaczenie Piotra Kamińskiego, opatrzone wnikliwym wstępem i komentarzem Anny Cetery-Włodarczyk, w pięknej szacie graficznej Macieja Buszewicza. Edycja zawiera przypisy, spis przekładów oraz przedstawień Wieczoru Trzech Króli na polskiej scenie.
Czy Shakespeare mógł przewidzieć, jakie emocje wzbudzą wymyślane przez niego intrygi? Popularność przebieranki jako konwencji scenicznej mogła dowodzić, że chwyt ten był niejako przezroczysty, a publiczność odbierała go bezrefleksyjnie, zgadzając się widzieć na scenie to, i tylko to, o czym mówi i co pokazuje aktor. Z drugiej jednak strony, te same przedstawienia nieustannie spędzały sen z powiek purytańskim cenzorom, którzy ani przez chwilę nie dawali wiary niewinnej maskaradzie. Purytańska czujność znalazła wielkiego sprzymierzeńca we współczesnej krytyce, która wiele uwagi poświęca zmysłowości Wieczoru, czyniąc pożądanie homoerotyczne osią interpretacji.