Post jako praktyka duchowa

Nie uważaj postu za coś złego.
Tak w V wieku zachęcał wiernych do przełamywania uprzedzeń względem postu
Pseudo-Euzebiusz z Aleksandrii. Również wielu innych wczesnochrześcijańskich pisarzy, greckich i łacińskich, poświęciło tej praktyce duchowej wiele mów i tekstów. Nie znajdziemy w nich wielu technicznych szczegółów, jak pościć, ponieważ dla autorów większe znaczenie miała moralno-duchowa postawa poszczącego względem samego ćwiczenia. I tak zdaniem Tertuliana, w Starym Testamencie posty były nakazane przez Boga, tymczasem w Nowym Testamencie miały być podejmowane dobrowolnie: Gdy chodzi o przyszłość, należy zgodnie z Nową Nauką pościć według woli, a nie z rozkazu, stosownie do okoliczności potrzeb każdego z osobna.
W książce zebrano zbiór tekstów 9 ojców Kościoła: św. Augustyna, św. Bazylego Wielkiego, Tertuliana, św. Asteriusza z Amazji, Marka Eremitę, Św. Piotra Chryzologa, Pseudo-Euzebiusza z Aleksandrii, Pseudo-Jana Chryzostoma i Afrahata. Przekłady siedmiu z nich zostały przetłumaczone na język polski po raz pierwszy i zostały opatrzone komentarzami historycznym i teologicznym.