Książka Włodzisława Zeidlera pokazuje miejsca przenikania się filozofii i psychologii w życiu i pracach Poppera w okresie przed powstaniem jego prac najważniejszych. Dlatego Autor podkreśla, że jego książka nie jest biografią Poppera ani monografią na temat metodologii albo teorii nauki tamtego czasu. Podkreślić należy, że Zeidler przywołuje szereg informacji, które dotyczą tła środowiskowego i politycznego, które są niezbędne, aby właściwie zrozumieć rozwój samego Poppera, jego poglądów i orientacji jego uczniów.
Bo właśnie te informacje na temat środowiska społecznego i politycznego ukazują czynniki, które miały odmienny wpływ na rozwój psychologii w Polsce i Rzeszy Niemieckiej. Autor korzysta z literatury oryginalnej, zarówno polskiej, jak i niemieckiej. Wiemy, że w ostatnich dziesięcioleciach, w obszarach polsko- i niemieckojęzycznych rozwinęły się odmienne sposoby pojmowania oraz interpretowania zarówno filozofii, jak i psychologii. Właśnie z tego powodu każde pośrednictwo i dialog są bardziej potrzebne niż się wydaje. Dodam, że Włodzisław Zeidler dzięki licznym tłumaczeniom z języka niemieckiego na polski, organizacji dwóch polsko-niemieckich sympozjów naukowych w Warszawie, publikacjom w obydwu językach, w minionych piętnastu latach wykonał pracę zasługującą na uznanie. Książka poświęcona Popperowi stanowi kolejny element procesu pośredniczenia w ważnych, międzynarodowych kontaktach naukowych.
Fragment wstępu prof. H.E. Lucka