Rod Bennett rzetelnie, a zarazem bardzo przystępnie, pokazuje, jak około sto lat po narodzinach chrześcijaństwa nasiliła się prawdziwa batalia o Biblię, jej zawartość i rolę, a także - a nawet przede wszystkim - o prawo określania jej mianem chrześcijańskiego Pisma Świętego. Aczkolwiek istniały już wszystkie poszczególne księgi, wciąż trwał jeszcze proces ustalania kanonu, a właściwie dwóch kanonów ksiąg świętych - chrześcijańskiego i rabinicznego. Określanie tego drugiego mianem ,,żydowski" nie do końca jest trafne, zważywszy, że bardzo wielu chrześcijan było Żydami zakorzenionymi w judaizmie. Był to jednak judaizm biblijny, podczas gdy judaizm rabiniczny, pod wieloma względami odmienny od biblijnego, dopiero się wyłaniał i konsolidował wokół odmowy dawanej Jezusowi z Nazaretu jako Mesjaszowi/Chrystusowi oraz przy silnym sprzeciwie wobec chrześcijaństwa i jego wyznawców. Bohaterami książki R. Bennetta są trzy postaci, żyjące w pierwszej połowie II w.: Akwila i Marcjon, pochodzący z Synopy nad Morzem Czarnym, oraz św. Justyn Męczennik, który pochodził z biblijnego Sychem w środkowej Palestynie. Na pierwszym planie jest św. Justyn, jednak także dwaj pozostali doczekali się uwagi, na jaką zasługują. Ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski Laureat watykańskiej Nagrody Ratzingera (2014) Honorowy przewodniczący Stowarzyszenia Biblistów Polskich