Pojęcie [poznania rozproszonego] zaproponował w połowie lat 90. amerykański antropolog poznawczy Edwin Hutchins [...]. Wachowski wiele zawdzięcza temu badaczowi (podobnie jak pracom takich badaczek poznania rozproszonego, jak Nancy Nersessian i Lisa Osbeck, czy psychologom, jak James Gibson czy Donald Norman), niemniej zaproponowana przez niego perspektywa nie tyle systematyzuje czy porządkuje propozycję autora Cognition in the Wild, ile stanowi autorską próbę przemyślenia i wyrażenia heurystycznej zasady ekologicznej, która powinna zostać uwzględniona przez badaczy procesów poznawczych, a przynajmniej wzięta pod uwagę. Myliłby się zatem ten, kto by sądził, że mamy tutaj do czynienia tylko z opracowaniem kolejnej koncepcji rozwijanej na Zachodzie na potrzeby czytelnika polskiego (do czego sprowadza się wiele rodzimych publikacji).
Dr hab. Michał Piekarski
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
w Warszawie