Lata osiemdziesiąte dziewiętnastego wieku.
Kujawy i Riwiera. Rolnicza, konserwatywna
Polska rujnowana przez lichwiarzy
i rozrywkowa Francja - istna mekka
wyznawców złotego cielca.
On - Stanisław Radziejowski - posągowy
przystojniak, zrównoważony elegant, dobrego
rodu trzydziestolatek po zachodnich uczelniach
wyznający "postępowe" poglądy. Ona - Stefania
Mirska - smukła, ładna blondynka, wytworna,
mimo to skromna, mądra, pobożna
i opiekuńcza panna na wydaniu.
A pomiędzy nimi: drapieżna, zalotna brunetka
o przenikliwych oczach i zmysłowych ustach,
nieprzebierająca w środkach córka
aroganckiego bogacza.
Jeske-Choiński ostro rozprawia się z filozofią
życiową wyznawaną przez łowców posagów,
hazardzistów, utracjuszy i... dorobiekiwczów,
wskazując lekarstwo w powrocie do
katolickich wartości rodzinnych.