Posynodalna Adhortacja Apostolska Jana Pawła II Kościół w Europie jest zaproszeniem do refleksji nad duchowym dziedzictwem Europy i jej przyszłością, którą dziś dla nas i przyszłych pokoleń współtworzymy. Nie wystarczy być euroentuzjastą, albo też eurosceptykiem, podpisując się po którymś z obiegowych haseł. Adnortacja papieska jest wezwaniem dla katolików do poznania, zrozumienia i wzięcia odpowiedzialności za tożsamość i przyszłość chrześcijańskiej Europy, której nierozerwalną częścią od wieków była i będzie Polska.
W dokumencie Ojciec Święty pisze, że Europa potrzebuje uświadomienia sobie swego duchowego dziedzictwa. Ewangelia jest znakiem nowego początku i zaproszeniem dla wszystkich, wierzących i niewierzących, do wytyczania nowych dróg, które prowadza do "Europy ducha" i do czynienia z niej prawdziwego wspólnego domu, w którym przebywamy z radością. Czas, w którym żyjemy - stwierdza Jan Paweł II - wydaje się porą zagubienia, m. in. chrześcijańskiej pamięci dziedzictwa. Temu zagubieniu towarzyszy strach przed podjęciem odpowiedzialności za przyszłość. Świadczą o nim: dramatyczny spadek urodzeń, zmniejszenie się powołań do kapłaństwa i życia zakonnego, odrzucenie życia w małżeństwie. Ojciec Święty wskazuje tez na znaki nadziei - są nimi odzyskanie wolności przez Kościół na wschodzie Europy, pogłębienie świadomości ochrzczonych i ich odpowiedzialni za Kościół, wzrost znaczenia roli kobiety we wspólnocie wiernych. Papież zwraca się do instytucji europejskich i wzywa redaktorów przyszłego traktatu konstytucyjnego UE, aby znalazło się w nim odwołanie do dziedzictwa religijnego, szczególnie chrześcijańskiego Europy.