Polski Wrzesień 1939. II Rzeczpospolita jest atakowana przez niemcy*, bolszewicką rosję, Słowację, nacjonalistów ukraińskich, nacjonalistów litewskich. Sojusznicy zdradzają, nie przybywają z pomocą. To historia. Ale..
Czy mogło być wtedy inaczej? Czy można było uniknąć hekatomby ludności cywilnej i utraty terytoriów razem z ich zasobami naturalnymi i mieszkańcami? Nie dopuścić do utraty niepodległości na kolejne kilkadziesiąt lat? Czy też jednak odmiany sojuszy, dokonywane przez II RP w 1939 przynoszą na Polskę jedynie nieszczęścia, bo w 1939 roku nie było już dobrych wyjść**?
Powroty, to znakomita proza przygodowa z pogranicza historii, polityki i fantastyki. Doskonale znane miłośnikom science-fiction toposy (tzw. paradoks dziadka, cudowny wynalazek), czerpiąc także pełną garścią z klasycznej przecież i wielokrotnie już interpretowanej Lampy Alladyna, wyprowadzają bohatera powieści z Polski roku 2010, prosto w kwantową rzeczywistość światów równoległych. Gdzie drobne interwencje w przeszłość sprawiają, że Piotr Zarzeczański (rówieśnik autorów), wraca za każdym razem do innej Polski, zmienionej.
Czy jednak jest to Polska lepsza? Doskonalsza? Autorzy nie dają prostej odpowiedzi, pozostawiając Czytelnikowi pole do uruchomienia pokładów własnej wyobraźni...
* ani tamte niemcy, ani tamta rosja nie zasługują, w naszym mniemaniu, na pisanie ich z dużej litery. Coraz więcej wątpliwości sprawia nam też kwestia pisowni tych nazw w czasach obecnych. Ale to już inna, jakkolwiek jak najbardziej zanurzona w tematyce Powrotów historia
** cytat za Maciej Parowski
(Tekst z tylnej okładki)