Niezwykła powieść o dojrzewaniu i towarzyszącym mu zagubieniu.
Giovanna dorasta w szczęśliwym inteligenckim domu w Neapolu. Dziewczynka coraz bardziej zaczyna się interesować swoim pochodzeniem i krewnymi, z którymi rodzina nie utrzymuje kontaktu. Do tej pory tylko słyszała o istnieniu siostry ojca, Vittorii. Początkowo niechętni pomysłowi odnowienia relacji rodzice w końcu ulegają córce.
Od spotkania ze zrzędliwą ciotką dorastająca Giovanna inaczej spogląda na siebie i otaczający ją świat. Poszukiwania nowego oblicza, które zastąpi uroczą dziecięcą buzię, toczą się między dwoma spokrewnionymi biegunami Neapolu, które żywią wobec siebie strach i nienawiść: miastem ze wzgórz, które przybrało maskę wytworności, i tym z dołu, kryjącym się za trywialnością i krzykliwością. Giovanna balansuje między jednym a drugim, upada i się podnosi, zdezorientowana, bo zarówno na dole, jak i na górze nie znajduje ani odpowiedzi, ani ratunku.