Powieść nominowana do Nagrody Bookera w 2016 roku.
W 1867 roku Finlandię pustoszy wielki głód ostatni naturalny w historii Europy. Jego ofiarą pada około 20 procent ludności. Przy drogach walają się wypatroszone ciała psów, ludzie żywią się korą drzew, porostami, a nawet zmielonymi kośćmi tych, którzy nie wytrzymali tyle, co oni.
Marja, żona rolnika z północy, wyrusza przez śniegi z dwójką dzieci na południe do Petersburga, gdzie ponoć można dostać chleb. W beznadziejną drogę udają się też inni, w tym Ruuni, młody chłopak, który w trakcie wędrówki próbuje zdobyć zaufanie Marji.
Biały głód to apokaliptyczna proza w duchu Drogi Cormaca McCarthyego, która podejmuje temat ludzkiej woli przetrwania.
Książka zapoczątkuje nową serię współczesnych powieści historycznych w ArtRage Przeszły-Ciągły.