PIERWSZY TOM TRYLOGII JACKA DUKAJA
O CZŁOWIEKU PRZEKRACZAJĄCYM CZŁOWIECZEŃSTWO,
MANIPULUJĄCYM BIOLOGIĄ I KULTURĄ,
CZASEM, PRZESTRZENIĄ I SAMĄ FIZYKĄ
Jest XXIX wiek. Adam Zamoyski, tajemniczy zmartwychwstaniec, tkwi w środku rozgrywki między
cywilizacjami, ludźmi, nieludźmi i istotami postludzkimi. Konkurencja stanowi motor ewolucji konkurują ze
sobą rośliny, zwierzęta, ludzie, kultury, gospodarki. Zwycięża, kto lepiej wykorzystuje naturalne środowisko,
zasoby planety, ostatecznie prawa fizyki.
Zamoyski nie wie, jakim cudem znalazł się w świecie późniejszym od jego czasów o kilkaset lat, ma problemy z
pamięcią i tożsamością lecz najwyraźniej stanowi klucz do zwycięstwa w owej ewolucji. Kim tak naprawdę
jest? Kim są ci, którzy go otaczają? Jaką tajemnicę kryje Narwa, gdzie rozbił się statek Adama?
Książka, którą po odwróceniu ostatniej kartki ma się ochotę natychmiast przeczytać jeszcze raz. A potem
jeszcze raz.
Dukaj jak demiurg powołuje światy do istnienia, nadając im przy tym cywilizacyjną pełnię. Wymyśla edukację, stosunki
rodzinne, modę, a nawet język. Przede wszystkim jednak pokazuje skutki genetycznego udoskonalania człowieka
nową hierarchię społeczną i nowe kłopoty z płcią. Z tych względów książkę czyta się świetnie im dalej, tym lepiej. Kto
wie, może będzie to powieść kultowa?
Przemysław Czapliński