Obecnie stosowane technologie często wykorzystują materiały wieloskładnikowe i wielofazowe, od których wymaga się, aby miały określone cechy. Zarówno zastosowanie nowych materiałów, jak i modyfikacje istniejących związane są z długotrwałym i kosztownym procesem optymalizacji ich właściwości. Rozwiązaniem tych problemów jest wykorzystanie modelowania termodynamicznego, które dostarcza wiedzy o relacjach fazowych w materiałach użytkowych. Wiedza ta, obejmująca również wpływ stężenia składników, ciśnienia i temperatury na strukturę materiałów, opiera się przede wszystkim na danych eksperymentalnych otrzymanych dostępnymi metodami fizykochemicznymi. Obecnie jedyną możliwością weryfikacji spójności tych danych jest zastosowanie metody Calphad (ang. Calculation of Phase Diagrams) stanowiącej nowy paradygmat nauk materiałowych. Stwierdzono także, że takie modelowanie termodynamiczne dostarcza również parametry wejściowe do symulacji procesów wytwarzania materiałów w skali mezoskopowej. Teoretycznie na podstawie takich symulacji możliwe jest ustalenie sposobu kontroli parametrów zewnętrznych niezbędnych do wytworzenia mikrostruktury o określonych właściwościach.
W niniejszym opracowaniu zdefiniowano podstawowe pojęcia i szczegółowo opisano podstawy metody Calphad. Zadbano, by systematyczna i uporządkowana prezentacja wiedzy na temat modelowania związków chemicznych i roztworów stałych była powiązana z wyjaśnieniem ich ogólnych założeń fizycznych i termodynamicznych. Do opisu modeli stosowanych obecnie w metodzie Calphad dodano odpowiednie fragmenty baz danych typu TDB (Thermodynamic Database), szeroko stosowanych w wielu termodynamicznych programach komercyjnych. Dodatkowo cytowane odnośniki literaturowe pozwalają na poszerzenie wiedzy na temat modelowania faz.