Książka została poświęcona jednemu z problemów najbardziej aktualnych, a zarazem ważnych dla kondycji ekonomiczno-finansowej każdego kraju. Problemem tym jest utrzymujący się od dłuższego czasu niedobór środków finansowych w państwowej gospodarce budżetowej, czyli ujemne saldo budżetu państwa. (...) Autorka opisuje zmiany metod i źródeł finansowania polskich deficytów budżetowych w latach 1991-2010 oraz ich skutki ekonomiczno-finansowe. Obraz ten zaprezentowany został na tle interesującego porównania modeli transformacji systemowej i oferuje Czytelnikowi sporą dawkę wiedzy o kształtowaniu się najnowszej historii gospodarczej w Polsce". prof. zw. dr hab. Hanna Sochacka-Krysiak, fragment recenzji W książce można wyróżnić dwa wątki. Pierwszy z nich skoncentrowany jest na badaniu zmian w metodzie liczenia i rozmiarze deficytu oraz strukturze jego finansowania w latach 1991-2010, drugi z kolei, na pomiarze efektywności źródeł finansowania deficytu budżetowego. Za oryginalne podejście do oceny rozmiarów i struktury finansowania deficytu budżetowego jest przyjęta ewolucja metod i źródeł finansowania, której podstawą są wybrane przez autorkę przeobrażenia w systemie finansowym w Polsce oraz przeobrażenia w sektorze finansów publicznych (reformy finansów publicznych), które miały wpływ na metodę wyliczania i na metody klasyfikacji odpowiednich pozycji w wydatkach i rozchodach. Po raz pierwszy podjęto badania oceny wpływu deficytu budżetowego na sferę realną, wykorzystując model wektorowej autoregresji (VAR), oraz dokonano nowatorskiej klasyfikacji ewolucji deficytu budżetowego na określone etapy, ukazując kategorię deficytu w nowym świetle w nauce finanse publiczne". Jednocześnie stworzono po raz pierwszy w literaturze przedmiotu tzw. ranking źródeł finansowania deficytu budżetowego". prof. dr hab. Teresa Lubińska, fragment recenzji