Podróż przez Krainę Małp Gerrita Paapego z 1788 r. to XVIII-wieczna holenderska powieść podróżniczo-przygodowa, która stanowi satyryczny komentarz do przełomowych dla historii ówczesnej holenderskiej Republiki wydarzeń i typowych dla epoki oświecenia zjawisk. Główny bohater powieści, podróżując po krainie zamieszkiwanej przez mówiące ludzkim głosem małpy, staje się świadkiem sytuacji, które wydają mu się nadzwyczaj znajome. Uczestniczy w niekończących się, bezproduktywnych zebraniach małpiego politycznego gremium, obserwuje chaos panujący w małpim państwie, doświadcza opartej na manipulacji brudnej politycznej gry i w końcu na własne oczy widzi "egzekucję" prowadzącą do samounicestwienia małpiej społeczności. Paape, zabierając czytelnika do fikcyjnej Krainy Małp, obnaża mankamenty holenderskiego społeczeństwa i aparatu państwa pod koniec XVIII w.: w zawoalowany sposób krytykuje namiestnika Wilhelma V, spory na holenderskiej scenie politycznej oraz ideę rewolucji ugrupowania "patriotów", która przeprowadzana bez odpowiedniego przygotowania, mogła zakończyć się tak, jak wieszczy autor - krwawą hekatombą, nie osiągając zamierzonych celów. Podróż jest tym samym przestrogą przed konsekwencjami złych politycznych decyzji i krytyką głupoty, która wykorzystywana przez władzę, staje się śmiertelnie niebezpieczna.