Porfiriusz z Tyru, neoplatonik, wybitny intelektualista okresu Cesarstwa Rzymskiego, znany jest jako zwolennik i propagator tradycyjnej religii pogańskiej w czasach wzrastającej dominacji chrześcijaństwa.
REINKARNACJA U PORFIRIUSZA Z TYRU: Z DODANIEM TRAKTATU DO GAUROSA CZYLI JAK DUSZA OŻYWIA EMBRIONY ORAZ FRAGMENTÓW jest pierwszą monografią na temat wędrówki dusz w neoplatonizmie III wieku. Według pisarzy wczesnochrześcijańskich Porfiriusz odrzucił doktrynę platońsko-pitagorejską, zgodnie z którą dusze rozumne wcielają się co 1000 lat w ludzi lub w zwierzęta, na rzecz rewizji chaldejskiej, według której dusze ludzkie wcielają się w ludzi, ale nie w zwierzęta. Autorka Ewa Osek udowadnia, że nie jest to prawdą, gdyż Porfiriusz do końca życia nie zmienił poglądów na temat reinkarnacji, trwając przy tradycyjnych dogmatach pitagorejskich.
DO GAUROSA CZYLI JAK DUSZA OŻYWIA EMBRIONY to traktat przypisywany lekarzowi Galenowi z Pergamonu, lecz faktycznie napisany przez filozofa Porfiriusza z Tyru w latach 270275. Problematyka apokryfu wpisuje się w dyskusję na temat metempsychozy przedstawionej w niniejszej monografii. Traktat Do Gaurosa w przekładzie autorskim, pierwszym na język polski, został zamieszczony wraz z greckim tekstem oryginalnym w drugim tomie książki.
FRAGMENTY są wyborem tekstów źródłowych dotyczących transmigracji, inkarnacji i animacji. Pochodzą one z kilku innych traktatów Porfiriusza, m.in. komentarza do mitu Era u Platona, o Styksie i o duszy, a także z pism wcześniejszych autorów komentowanych przez Porfiriusza, m.in. Platona, Heraklidesa Pontyjskiego, Plutarcha, Numeniusza, Plotyna, jak również z późniejszych referujących poglądy Porfiriusza, m.in. Jamblicha, Nemezjusza, Proklosa, Makrobiusza, Stobajosa, Eneasza Sofisty, Damascjusza, Psellosa.
Fragmenty w tłumaczeniu autorskim zostały włączone do drugiego tomu publikacji i są prezentowane w układzie bilingwicznym: grecko-polskim lub łacińsko-polskim.