Monografia stanowi pierwsze kompleksowe opracowanie, dotyczące funkcjonującej od 2010 r. instytucji inicjatywy lokalnej, uregulowanej w dziale II rozdziale 2a ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Problem badawczy, który jest przedmiotem pracy, ujęto jako następujące pytanie badawcze Czy uregulowanie instytucji inicjatywy lokalnej na poziomie centralnym zapewniło istnienie ram prawnych, sprzyjających koprodukcji lokalnych zadań publicznych?
W opracowaniu znajduje się zarówno analiza teoretyczno-prawna, dotycząca koprodukcji usług publicznych oraz wykonywania zadań publicznych z udziałem mieszkańców, jak i analiza historyczno-prawna, dotycząca badania rodowodu inicjatywy lokalnej. Istotnym elementem publikacji są wyniki płynące z badań empirycznych. Obrazują one powszechne bariery prawne, występujące w prawie lokalnym. Wnioski, płynące z monografii, nie ograniczają się do samej inicjatywy lokalnej, gdyż stanowią element debaty naukowej nad celowością i warunkami centralizowania i formalizowania instytucji prawnych.
Monografia jest adresowana do osób, zajmujących się instytucją inicjatywy lokalnej, zarówno w jednostkach samorządu terytorialnego, rządowej administracji terenowej, a ponadto do badaczy prawa administracyjnego, samorządu terytorialnego i nauki o administracji.