Remigiusz Rosicki podjął się w swojej książce przeprowadzenia analizy regulacji prawnych w zakresie kryminalizacji działalności szpiegowskiej. Dokonał także opisu procederu szpiegostwa w Polsce i przybliżył kryminalny charakter aktywności szpiegowskiej w Polsce, formułując prognozę kryminalną. Książka Remigiusza Rosickiego posiada także zauważalny walor publicystyczny powinna zainteresować zarówno prawników, jak i politologów. Samą kategorię szpiegostwa, która wybrzmiewa zresztą w tytule pracy, należy rozumieć dwojako w zależności od kontekstu gdyż w dokonywanej analizie będzie ona stosowana zarówno w stosunku do czynów penalizowanych oraz niepenalizowanych na gruncie polskiego prawa karnego a także w stosunku do czynów zabronionych, które doktrynalnie nie zostały określone mianem szpiegostwa, jednak intuicyjnie w powszechnym odbiorze są tak traktowane. Stąd też do zakresu przedmiotowego analizy szpiegostwa zostały włączone takie czyny zabronione jak dezinformacja i zdrada dyplomatyczna. Należy przy tym zwrócić uwagę, że zakres kryminalizacji szpiegostwa na przestrzeni minionych dekad ulegał zmianom oczywiste jest zatem, że musiał zmieniać się również zakres tego, co doktrynalnie określano mianem szpiegostwa. W niniejszej pracy za właściwą mianowniczo kategorię zbiorczą, wspólną dla wszystkich włączonych do analizy przypadków, uznano kategorię działalności szpiegowskiej. Ze wstępu