Przedstawiony do recenzji tom stanowi przykład interdyscyplinarnego podejścia do zagadnienia zachowań samobójczych i autowiktymizacyjnych. Docenić należy zaangażowanie w przygotowanie książki tak teoretyków, jak i praktyków. Różnorodność przedstawianych perspektyw powoduje, że jest to pozycja kierowana do szerokiego spektrum odbiorców. Interesujące wątki znajdą tu dla siebie nauczyciele, wychowawcy, psychologowie, biegli sądowi, przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, ale także studenci nauk społecznych i humanistycznych. Zebrane w tomie teksty są ciekawe, dostarczają nie tylko rzetelnej wiedzy merytorycznej, ale także uwrażliwiają na człowieka będącego w kryzysie.
Dr hab. Agnieszka Barczykowska, prof. UAM
Samouszkodzenia ciała oraz zachowania samobójcze stanowią istotne wyzwanie dla specjalistów związanych z ochroną zdrowia, systemem edukacyjnym, wymiarem sprawiedliwości, ale również zajmujących się socjologią, filozofią czy religią. [] Niepokój wzbudza również obniżanie się wieku, w którym młode osoby podejmują próby samobójcze czy dokonują samouszkodzeń. Przyczyny tych zjawisk są złożone, wymagają współpracy wielu specjalistów, zajęcia się nie tylko ich konsekwencjami, ale również przyczynami, stworzenia programów profilaktycznych zapobiegających rozwojowi zaburzeń psychicznych oraz zachowań autodestrukcyjnych.
Książka ma charakter monografii wieloautorskiej. Wśród autorów znalazły się osoby prowadzące w tym obszarze badania naukowe, na co dzień pracujące z pacjentami oraz zajmujące się innymi ważnymi elementami związanymi z przyczynami i konsekwencjami zachowań autodestrukcyjnych. Autorzy w oparciu o przegląd literatury, a także własne doświadczenia, przedstawiają najważniejsze trudności pacjentów, widziane zarówno z perspektywy osób wymagających pomocy, jak i z perspektywy specjalistów.
Prof. dr hab. med. Agnieszka Słopień