Książka ta jest przykładem wielce inwencyjnego stylu odbioru literatury. Stylu lektury, który określany jest, wedle terminologii zaproponowanej przez Adriana Glenia, prywatyzacją czytania". Ten sposób lektury artystycznego tekstu polega na skróceniu konwencjonalnego dystansu pomiędzy krytykiem/lektorem a przedmiotem jego opisu i dywagacji. W efekcie tego na często tylko standardowym tle dzisiejszej popkulturowej literackiej krytyki otrzymujemy bardzo oryginalny w kreacji i jej odbiorze oraz czytelniczo atrakcyjny i empatyczny styl interpretacji utworów. Eksplikacja dzieła jest tu sprowadzona do intymnego, osobistego związku krytyka z autorem.
To relacja zdecydowanie innowacyjna i odświeżająca dotychczasowy stan wiedzy na temat każdej przedmiotowej twórczości, w tym przypadku - Feliksa Netza. Niewątpliwą wartością przedstawionego opracowania jest także odkrycie, opublikowanie i skomentowanie wcześniej nieznanych wierszy Netza, wydobytych przez krytyka prosto z zasobów komputera pisarza.