Z ogromną radością i satysfakcją zabrałem się do lektury listów Joanny Kulmowej i prof. Zygmunta Mysłakowskiego, spodziewając się, tak jak w wypadku dwu poprzednich tomów korespondencji poetki z prof. Heinrichem Kunstmannem i Wisławą Szymborską, niepowtarzalnych przeżyć poznawczych i estetycznych. I nie zawiodłem się, owszem choć trudno to, oczywiście, zmierzyć teksty tych dwojga autorów odznaczają się chyba największym potencjałem intelektualnym oraz bogactwem i głębią filozoficznych, egzystencjalnych przemyśleń. Sięgają one absolutnych wyżyn kunsztu epistolarnego, zbudowanego na imponujących fundamentach erudycyjnych.
prof. dr hab. Jan Miodek Uniwersytet Wrocławski