Powieść o współczesnym Iranie autorstwa znanej francuskiej pisarki i publicystki. Djavann odwołuje się w niej do wydarzeń z początku XXI wieku, kiedy przez Iran przetoczyła się fala zabójstw prostytutek. W świętym dla islamu mieście Meszhed (a później także w innych miejscach) ktoś mordował pracujące na ulicy kobiety, porzucając ich ciała w rynsztoku, okryte czadorami. Sprawcę największej serii tych morderstw zatrzymano, osądzono, skazano na karę śmierci. O jego działaniach napisano artykuły i książki, nakręcono filmy (ostatnio: Holy Spider). Opinia publiczna poznała jego nazwisko oraz motywy, którymi uzasadniał swoje zbrodnie. Morderca zyskał sławę, a zabite kobiety pozostały bezimienne.
Autorka przywołuje wydarzenia sprzed lat, przyjmując inną perspektywę. Usuwa w cień postać mordercy, na pierwszym planie stawiając jego ofiary. Daje im biografie i możliwość przedstawienia własnej historii. Zestawia je też z życiorysami kobiet, które straciły życie z rąk przedstawicieli rządzącego Iranem reżimu. W ten sposób powstaje bezkompromisowy, nieocenzurowany portret islamu jako zbrodniczego systemu religijno-kulturowej opresji, w którym ofiarami są od stuleci przede wszystkim kobiety.
"Dziwki w czadorach nie idą do Raju" to pierwsza książka Djavann przetłumaczona na język polski.