Niniejszą wieloautorską monografię poświęcamy twórczości komiksowej Henryka Jerzego Chmielewskiego Papcia Chmiela oraz stworzonym przez niego postaciom z serii komiksów Tytus, Romek i ATomek. W tomie tym chcemy się zastanowić nad tym, jakie cechy ucieleśnia główny bohater, co widzą w nim odbiorcy zarówno czytelnicy dziecięcy, jak i ci, którzy dorastali z nim, stając się z czasem egzegetami jego niezwykłych przygód. W przypadku komiksów Papcia istotnym aspektem jest bowiem czynnik generacyjny pokolenie dziecięcych czytelników Tytusa, biorących te książeczki do ręki czterdzieści czy ponad pięćdziesiąt lat temu, zachwycających się przygodami szympansa-harcerza, naruszającego sztywne ramy rzeczywistości, dorosło, a z niego wyłoniła się grupa akademickich badaczy, którzy analizują, omawiają, dekonstruują i umieszczają je w niezbędnych kontekstach. Warto więc rozważać tu sam komiks o perypetiach trójki przyjaciół, jak i uwarunkowania kulturowe i społeczne, w których przyszło im funkcjonować trudne czasy PRL-u, niepewność transformacji i nowa sytuacja geopolityczna Polski w obecnym stuleciu. Pokazujemy przy tym, że czołowe hasło przyświecające publikacjom albumów o przygodach Tytusa, Romka i ATomka, bawiąc uczy, ucząc bawi, jest nadal aktualne.