- Dlaczego "prawy" kojarzy nam się z dobrem, a "lewy" to ten o podejrzany, podrobiony, nieuczciwy?
- Dlaczego to, co pozytywne, jest "w uniesieniu", a to co negatywne - wywołuje "zdołowanie"?
- Dlaczego zbliżanie kojarzymy z nagrodą, a oddalanie z karą?
Oddajemy do rąk Czytelników książkę, w której Kenneth Heilman poszukuje odpowiedzi na te i inne pytania dotyczące naszej orientacji przestrzennej i powiązanych z nią cech.
Autor analizuje mózgowe mechanizmy orientowania się w przestrzeni, dzieląc książkę na trzy części, których motywem wiodącym są trzy osie opisujące pozycję każdego organizmu w przestrzeni: lewoprawo, góradół, oraz przódtył.
Kenneth Heilman nie zajmuje się tylko prostą orientacją w przestrzeni. Przeciwnie - pokazuje, że owa orientacja nie jest prosta. Mechanizmy orientacji lewoprawo wiąże z zagadnieniem asymetrii i lateralizacji mózgu oraz preferencji stronnych. Omawiając oś góradół zastanawia się, dlaczego to, co pozytywne i wartościowe kojarzymy z wyższą a to, co negatywne, z niższą pozycją w przestrzeni (). Proponuje przy tym oryginalne wyjaśnienie depresji, wskazując na jej związek z naturalnym biologicznie mechanizmem hibernacji u tych gatunków zwierząt, które muszą sezonowo ograniczać swoją aktywność. Kwestia aktywności prowadzi Autora płynnie do trzeciej osi, przódtył, związanej z dążeniem do obiektu i jego unikaniem, a te z kolei do niezwykle ważnych kwestii nagrody i kary, oczekiwań związanych z podejmowanymi działaniami i ich najprostszego wyrazu jakim są emocje. W ten sposób Heilman pozornie zajmując się tylko orientacją w przestrzeni, poszerza perspektywę i pokazuje, jak organizm funkcjonujący w otoczeniu, a więc i sterujący tym funkcjonowaniem mózg integruje i łączy rzeczy tak wydawałoby się odległe, jak preferencja ręki, odróżnianie strony lewej od prawej, wartości i emocje.
Z recenzji dr. hab. Piotra Wolskiego, prof. UJ