Książka Komunikacja, kultura i działanie, której autorem jest Andrzej Zaporowski poświęcona jest relacyjnemu ujęciu wspomnianym w tytule trzem kategoriom. Będąc owocem dziesięcioletnich wykładów dla studentów kulturoznawstwa nie jest jedynie pomyślana jako podręcznik, ale studium przybliżające rozumienie działania jako szczególnego zdarzenia, któremu można przypisać dwie własności - komunikacyjną i kulturową - jednocześnie. W Komunikacji, kulturze i działaniu autor odwołuje się do szeregu świadectw - koncepcji badawczych - wybranych lecz kluczowych postaci, z których wszyscy czynili centralnym punktem swych dociekań działanie, choć skupiali się bardziej na pierwszej lub ostatniej ze wspomnianych własności. Przedstawiając stanowiska Arystotelesa, Edwarda B. Tylora, Ludwiga Wittgensteina, Edwarda Halla, Donalda Davidsona, Bronisława Malinowskiego, Clifforda Geertza i Jerzego Kmity autor książki odnosi ich stanowiska wzajemnie do siebie postulując, że w rzeczywistości w każdym z nich da się wyłuskać wspomniany podwójny charakter działania. Rozpoczynając od zagadnień terminologicznych i historycznych analizuje wybrane koncepcje komunikacji i kultury, aby zakończyć propozycją ujęcia działania nieodruchowego jako złożonego, dwuwymiarowego, zdarzenia świata (fizykalnego a zarazem społecznego). Tym samym autor ujmuje człowieka - zwierzę komunikacyjne i kulturowe - jako możliwie elastyczny i kreatywny podmiot szeregu interakcji, nie zaś bierny i odtwórczy przedmiot szeregu manipulacji. Według prof. Eugeniusza Wilka książka "jest z pewnością, pod względem omawianych kolejno tematów oraz przywoływanych koncepcji, spójnym i inspirującym wywodem autorskim na temat tytułowych kategorii poznawczych." Z kolei według prof. Andrzeja Radomskiego "to solidne i wszechstronne dzieło, które zasługuje na uwagę czytelników zainteresowanych zagadnieniami związanymi z kulturą, komunikacją i zrozumieniem ludzkiego sprawstwa".
Książka przeznaczona jest dla studentów, w tym doktorantów, i wszystkich osób zainteresowanych wzajemnymi związkami tytułowych kategorii, zarówno kulturoznawców, filozofów i antropologów, jak i przedstawicieli szeroko rozumianych nauk humanistycznych i społecznych. W tym kontekście warto podkreślić walor poznawczy, w tym krytyczny, książki tak istotny dla prowadzenia praktyki badawczej i edukacyjnej.