Rozwój społeczny i gospodarczy współczesnej cywilizacji jest warunkowany postępem w zakresie dostosowania się do wymagań stawianych przez społeczeństwo informacyjne. Do najważniejszych imperatywów tej formacji społeczno-ekonomicznej należy zaliczyć: powszechne wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych, masową cyfryzację, e-partycypację oraz dynamiczne przechodzenie praktycznie wszystkich form aktywności ludzkiej z realnej do wirtualnej rzeczywistości. Przed poszczególnymi jednostkami, grupami społecznymi oraz państwami stoi konieczność przystosowania się do tych wyzwań w jak najkrótszym czasie. Od społeczeństwa informacyjnego nie ma odwrotu, nie istnieją też alternatywne drogi rozwoju społeczno-gospodarczego, dlatego poszczególne państwa powinny skupić uwagę na działaniach mających na celu osiągnięcie możliwie najwyższego poziomu zaawansowania rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Tylko bowiem rozwinięte społeczeństwo informacyjne pozwoli na wykształcenie takich sfer gospodarczej i społecznej, w których procesy będą realizowane w sposób bardziej ekonomiczny, efektywny, sprawny, skuteczny, a przede wszystkim racjonalny, niż ma to miejsce w innych krajach. W tym kontekście pojawia się kwestia porównań poziomu rozwoju społeczeństwa informacyjnego, która pozwala uzyskać kompletną informację związaną z:
oceną osiągniętego poziomu na tle innych państw,
uświadomieniem sobie własnych słabości,
możliwością monitorowania działań innych państw.
Celem pracy jest analiza i ocena poziomu rozwoju społeczeństwa informacyjnego
w Polsce w kontekście innych państw członkowskich Unii Europejskiej.