Niniejsza książka zaczęła się kształtować przed wieloma laty, dzięki pamiętnym konferencjom polonistycznym w Krośnie. Publikacja przybrała postać zbioru szkiców o Stanisławie Pigoniu jako człowieku uniwersytetu i pisarzu, przede wszystkim zaś - mickiewiczologu, interpretatorze arcydzieł poety i znawcy jego biografii. Druga część tomu to cykl pięciu prac pozostających w obrębie problematyki naukowej szczególnie bliskiej temu uczonemu. Opracowania stanowią pendant wobec dorobku Pigonia z zakresu biografistyki i edytorstwa mickiewiczowskiego, wiedzy o kulturze tradycyjnej i o piśmiennej literaturze ludowej, problematyki regionalnej, wreszcie - z dziedziny historii literatury i polonistyki uniwersyteckiej. Jak się wydaje, trudno o bardziej przekonujący dowód, że dorobek naukowy Pigonia pozostaje żywy i inspirujący.
(ze Słowa wstępnego)
Szkice pigoniowskie (zbiór studiów Bogusława Doparta) obejmują różnorodne teksty, ale scala je osobowość i styl uprawiania nauki przez Autora: to są prace mocno osadzone w materiałach źródłowych i w literaturze przedmiotu. Świadczą o tym bogate
przypisy, często zawierające nie tylko dane bibliograficzne, ale także uzupełnienia tekstowe do głównego wywodu. Trzon stanowią oczywiście rozprawy o Stanisławie Pigoniu i jego pisarstwie, ale dodano też kilka szkiców pośrednio związanych z Profesorem z Komborni ( ... ). Wypada się cieszyć, że rozproszone w różnych miejscach pigoniowskie studia Bogusława Doparta zostały zebrane w jednej publikacji.
(z recenzji prof. dr. hab. Janusza S. Gruchały)