Systemy wczesnego ostrzegania w stosunkach międzynarodowych stanowią kluczowy element strategii prewencyjnych i kooperacyjnych działań na rzecz globalnego bezpieczeństwa. Niniejsza książka po raz pierwszy kompleksowo analizuje ich funkcjonowanie w ramach ONZ, OBWE oraz UE, uwzględniając ich strukturę, zakres działania oraz efektywność w zapobieganiu konfliktom. Szczególną uwagę poświęcono analizie tych systemów na przykładzie konfliktu w Ukrainie, co pozwala lepiej zrozumieć ich rolę w praktyce. Autorka szczegółowo omawia znaczenie systemów wczesnego ostrzegania w kształtowaniu współczesnej polityki bezpieczeństwa, wypełniając lukę w literaturze i oferując cenne spojrzenie na ich wpływ na międzynarodowe relacje oraz stabilność w Europie.