Anhedonia to mroczna opowieść osadzona w polskich realiach lat 90. XX wieku.
Główny bohater, Artur Król, to człowiek straumatyzowany, a może i szalony. Wierzy, że jest w stanie czytać ludzkie myśli, ale tylko te, które ludzie uważają za małe, wstydliwe, lub nikczemne. Żywi ponadto niezbite przekonanie, że potrafi przewidzieć śmierć, której omen objawia się pod postacią tańczącego boga Śiwy. Pozbawiony zdolności odczuwania szczęścia prowadzi swoje życie ku autodestrukcji.
Akcja powieści krąży wokół wydarzeń z lat 1989-1997, kiedy Artur zostaje wplątany w niejasne, brutalne zdarzenia, mające nie tylko związek z jego przeszłością, ale przede wszystkim z serią politycznych morderstw, które miały miejsce w początkach III Rzeczypospolitej Polskiej.
Artur Król to człowiek nad wyraz niebezpieczny i nieprzejednany. Jest jednocześnie osobą bardzo złożoną emocjonalnie, przepełnioną gniewem, smutkiem i poczuciem osamotnienia. Jego relacja ze śledczym Witoldem Przyłbickim, pod płaszczykiem mrocznej osobowości ukazuje konflikty wewnętrzne, które towarzyszą szczególnie wrażliwym ludziom.
Całość historii oscyluje wokół pojęć derealizacji, męczeństwa, mesjanizmu, a także tytułowej anhedonii (to jest braku zdolności do odczuwania szczęścia), co sprawia, że świat Artura wydaje się coraz bardziej odległy od rzeczywistości, w której funkcjonuje.
Powieść porusza głębokie kwestie psychiczne, społeczne i egzystencjalne, oferując mroczną analizę życia w schyłkowym okresie PRL-u oraz przemian społeczno-politycznych.